Winter in Nederland en een goeie vorstperiode, dan begint het bij de ‘BSV de Hoogte’ ook te kriebelen. Bellen met de gemeente Groningen en water bestellen. De adrenaline loopt hoog op want eindelijk kan er weer geschaatst worden op de eigen aangelegde ijsbaan op het terrein van de
speeltuin. We beginnen met veel plezier en inzet aan vele uren wachten, kijken en nachtwerk om de baan met water bij te vullen. Met 3 man op naar de speeltuin midden in de nacht, want het zal een succes worden een mooie baan te maken voor de kinderen uit de wijk.
En dan gaat het sneeuwen, prachtig natuurlijk maar niet nu. Sneeuw laat het ijs smelten en het ijslaagje verandert langzaam in een bloemkoolachtige massa. We blijven positief en beginnen vroeg met sneeuwschuiven. Binnen een uur staan er 10 bewoners op het ijs en helpen mee. Aan alle
kanten komen er sneeuwschuivers en zelfs een buurman helpt met het faciliteren van water vanuit zijn huis door tuinslangen aan elkaar te koppelen.
We gaan eten en bedenken hoe we aan meer water kunnen komen. Want alleen de tuinslangen zijn niet voldoende voor het hele oppervlak. Een oproepje op radio Noord geeft geen resultaat, maar wel fijn dat we het mochten proberen. Middels een oproepje op Facebook komen we bij loonbedrijf Mulder uit en na 1 telefoontje begint de hoop terug te komen. Er komt iemand kijken en binnen een paar uur worden er nog 4 tanks van 10.000 liter leeggepompt op het grasveld. Samen met de 60.000
liter water wat er al op is gepompt moet dit het toch worden.
Voldaan gaan we naar huis en s ‘avonds ziet het er prachtig uit, een glimmende laag ijs. We krijgen foto’s toegestuurd van bewoners die de baan een beetje in de gaten houden. Daar wordt je echt blij van! En dan de volgende ochtend, wat een ontgoocheling, er zit een groot gat in de ijsbaan van wel een meter diep, en de bijna 100.000 liter water is weggevloeid. Er ligt alleen nog een laagje ijs op de baan. Oorzaak: een lek onder de grond. Verloren zaak. Grote teleurstelling. Het lek moet gerepareerd
worden en daar is nu de tijd niet meer voor, dit zal een klus worden voor het voorjaar.
Ik moet zeggen dat ik als bewoner en als vrijwilliger het hele proces van het begin tot eind heb meegelopen en dat er zoveel bij komt kijken. Normaal is er een ijsbaan en daar maak ik gebruik van, het was er ineens. Nu weet ik hoeveel werk, inzet en zorgen dit kost. Respect voor een ieder die zijn
steentje heeft bij gedragen. En op naar de volgende jaren waarin het hopelijk wel mogelijk wordt om een ijsbaan te creëren, met alle gezelligheid en saamhorigheid erom heen.
Angelique van Alteren, vrijwilliger BSV De Hoogte